Urinestoma
Gepubliceerd op: 23 september 2011
Als de urine niet meer langs de natuurlijke weg het lichaam kan of mag verlaten wordt een urinestoma aangelegd. Zo kan de urine het lichaam toch verlaten.
Een urinestoma is een verbinding van de urinewegen naar buiten. Bij een urinestoma-operatie worden de urineleiders gekoppeld aan een deel van de dunne darm (ileum) die door de buikwand naar buiten gebracht wordt om een stoma (opening) te vormen. Een urinestoma bevindt zich over het algemeen aan de rechterzijde van de buik.
Bij de aanleg van een urinestoma wordt meestal een deel van de urinewegen en de blaas verwijderd. Dit kan noodzakelijk zijn bij aandoeningen aan de urinewegen zoals:
- aangeboren afwijkingen (bijvoorbeeld spina bifida);
- kanker;
- incontinentie;
- chronische ontstekingen;
- continue blaaskrampen.
Incontinent urinestoma (Bricker-operatie)
De meest gebruikte oplossing is de incontinent urinestoma (ook wel urinedeviatie volgens Bricker genoemd).
Voor een incontinent urinestoma wordt een stukje dunne darm van ongeveer tien tot vijftien centimeter gebruikt. Dit stukje darm wordt aan een zijde verbonden met de twee urineleiders en aan de andere zijde door de buikwand gehaald en ingehecht. Het stukje darm behoudt zijn samentrekkende beweging, waardoor de urine naar buiten wordt geperst. De stoma bevat geen kringspier en een reservoir ontbreekt, waardoor de urine constant en direct in het opvangzakje op de buik loopt.
Continent urinestoma
Een andere mogelijkheid is een continent urinestoma en soms kan er een nieuwe blaas (neoblaas) worden gemaakt. Dit zijn blaasvervangende operaties.
Bij deze mogelijkheid wordt de urine opgevangen in een reservoir dat gemaakt wordt van de darm en zich in het lichaam bevindt. Een opvangzakje is dan niet meer nodig. Het reservoir kan geleegd worden met een katheter. Soms kan het ook worden aangesloten op de plasbuis waardoor het mogelijk is om normaal te plassen.
De uroloog bespreekt de mogelijkheden met u.
Laatst bijgewerkt op: 16 december 2021