Overactieve blaas

Een overactieve blaas is een blaas waar u geen controle meer over heeft. De samentrekkingen van de blaasspier (detrusor) zijn te sterk en vinden te vaak plaats en zijn dus uit balans. Dit kan vervelende gevolgen hebben in het dagelijks leven.

Symptomen

Eén of meer kenmerken van een overactieve blaas zijn:

• Het niet meer kunnen ophouden van uw plas als u aandrang voelt.
• Heel vaak moeten plassen (meer dan acht keer per dag en meer dan één keer per nacht).
• Vaak een sterke aandrang voelen om te plassen.

De overactieve blaas komt bij 10% van de volwassenen voor. Zowel mannen als vrouwen kunnen last hebben van een overactieve blaas.

Oorzaak

Vaak is er geen duidelijke oorzaak te vinden voor een overactieve blaas.
Een overactieve blaas kan veroorzaakt worden door:

• Bekkenbodem-problemen. Het te vaak aanspannen van de bekkenbodem kan de oorzaak zijn voor een overactieve blaas.
• Afwijkingen in de blaas, zoals prostaataandoeningen, blaasontstekingen, blaasstenen en blaastumoren.
• Medicijnen. Soms is de overactieve blaas een bijwerking van plaspillen of antidepressiva.
• Beschadigingen of een aandoening van de zenuwen, zoals bijvoorbeeld bij MS, een dwarslaesie, Alzheimer of Parkinson.
• Bestraling.
• Overmatig gebruik van alcohol, cafeïnehoudende dranken, nicotine of drugs kunnen de blaas sterk prikkelen. Ook stress kan een rol spelen.
  
  

Behandeling

Er zijn meedere behandelingen mogelijk. Als de oorzaak van de overactieve blaas bekend is, dan richt de behandeling zich daar op.

Fysiotherapie

De arts kan u verwijzen naar een bekkenfysiotherapeut. Deze kan u speciale oefeningen geven en helpen bij de blaastraining. Hierdoor krijgt u geleidelijk weer meer controle over de blaas.

Medicijnen

Meestal hebben patiënten baat bij het gebruik van medicijnen (anticholinergica: dridase, toviaz, vesicare, detrusitol). Deze medicijnen kunnen echter vervelende bijwerkingen hebben. Dit is voor veel patiënten een reden om ze niet meer in te nemen. Het is dan mogelijk om een ander medicijn te proberen.

Neurostimulatie

Door stimulatie van de zenuw in het been met elektrische prikkelingen kan de verstoorde blaasfunctie herstellen. De blaas trekt zo minder samen.
Zie: PTNS neurostimulatie

Botox

Een andere mogelijkheid is een behandeling met Botox.