Radiotherapie bij prostaatkanker

Bestraling

Radiotherapie betekent ‘behandeling met bestraling'. Bestraling richt zich op de tumor met als doel de kankercellen te vernietigen. Bij de bestralingsbehandeling blijven de gezonde cellen zo veel mogelijk gespaard. Radiotherapie kan gericht zijn op genezing, maar kan ook gebruikt worden om klachten zoals pijn of bloedverlies te bestrijden.

ARTI

Het Slingeland Ziekenhuis beschikt zelf niet over een afdeling Radiotherapie, daarom verwijst de specialist meestal naar de Radiotherapiegroep in Arnhem. 

De behandeling

Een behandeling is veelal poliklinisch en duurt in totaal 10 tot 20 minuten De bestraling vindt vier tot vijf keer per week plaats (niet in het weekend). Van de bestraling voelt de patiënt niets. De gehele behandeling duurt één tot acht werken.

Branchytherapie

De bestraling kan in sommige gevallen ook inwendig vanuit de prostaat worden gegeven. Of dit mogelijk is, is afhankelijk van het stadium van de ziekte.
Bij branchytherapie worden radioactieve jodiumzaadjes tijdens een operatie in de prostaat gebracht. Deze zaadjes bestralen de prostaat van binnenuit. Na verloop van tijd verliezen de zaadjes hun radioactiviteit.

Bijwerkingen

Sommige mensen hebben veel last van bijwerkingen, anderen merken er weinig van. De meest voorkomende bijwerkingen van bestraling zijn:

Vermoeidheid

Voor het herstellen van gezond bestraald weefsel en het opruimen van de dode kankercellen heeft het lichaam energie nodig. Hierdoor ontstaat vermoeidheid. Dit kan enkele weken tot maanden na de laatste behandeling nog aanhouden.

Huidproblemen

De bestraalde huid kan rood en/of droog worden of soms zelfs stuk gaan. Dit geneest meestal binnen vier tot zes weken na de behandeling. Soms blijft de bestraalde huid iets donkerder van kleur.

Problemen bij plassen/poepen

De blaas en/of plasbuis kunnen geïrriteerd zijn door de bestraling, waardoor de patiënt vaker moet plassen of poepen of juist moeite heeft met plassen. Er kan bloed bij de ontlasting zitten.

Erectiestoornissen

Erectieproblemen kunnen te maken hebben met de behandeling; het bestraalde gebied kan nog gevoelig zijn. Daarnaast kan de zin om te vrijen afnemen door de ziekte of de bijwerkingen van de behandeling. De uroloog kan adviseren over mogelijke behandelingen en een verwijzing naar de seksuoloog.